හිත පුරා ගිනි සමග කුසගිනි
මග දෙපස ගිනි පුළිගු ඇවිලුනි
නිවාලන්න නැගුණු ඒ ගිණි
ගිණි පෙනෙළි ගෙන සැණින් සැරසුණි

නිදා සිටිවුන් සෙමින් පිබිදුණි
අලුත් ලොවකට මගක් සොයමිනි
ඉරක් නොමැතිව අහස තනිවුනි
රුදුරු අදුරට සැවොම කොටුවුනි

සදක් වීත් ලොව එලිය කරනට
තරුත් සැනෙකින් නැගුණි අහසට
හඩක් නැගුවත් එයත් කුලියට
කරුවලත් එක් වුනා අදුරට

පිපෙන්නට පෙර කැකුළු මල් පෙති
දියව ගොස් ඇත ඉතිරි වී ඉති
උපද්දනට යළිත් මල් පෙති
හිතන්න ට තව බොහෝ දේ ඇති