විඳ දරා ගන්න නොහැකිව හිරු රජිඳුගෙ චුම්බන
රතු කලා තබා සළකුණු නිල් අහසෙ තැනින් තැන
මුලු රැයක් පුරා කඳුළු ඇන්ද මල් මත පිනි කැට
අරුණැල්ල සමග සැඟව ගියා වනා මලට අත

රොන් සොයා වඩින බිඟු කැල දැක උදේ සුපිපි මල
පෙති විදා උන්ට මුකුළු කලා වනා සොදුරු බඳ
පොඩි තුඩින් තුඩට බෙදා ගන්න ප්‍රේමයෙ සරතැස
රණ මොනර හදක් කිට්ටු උනා සෙබඩ වතක් වෙත

රෑ නින්ද නැතිව මැඩලුන රණ තිසර යුවලකට
පොඩි විරාමයක් හිමිවුණි මේ කදිම උදෑසන
තේ එකත් අරන් ඇවිදින් බොරු නෝක්කාඩුවක
විහිදන්නෙ දෙතොල් මත රැඳිලද මල් වල මී විත

හිරු වෙන්න හිතයි ආයෙත් රත රඳවන අහසක
මේ හඬා වැටෙන බඹරට යලි වෙනවද මධු මල
මොන සුවය ඇතත් ලමැදක සුව නින්ද අහිමි මට
පොඩි රැයක් මොටද දෙවියනි මේ මහ දිග දවසට