විදෙන හිරුරැස සොඳුරු අරුණේ
සිඳෙන සඳයම අඳුරු වැදුණේ
පිපෙන කුසුමක සුවඳ රැඳුණේ
පරව හැකිළෙන පෙති ද මිදුණේ

සිපෙන මඳනල සැඩව හැමුවා
ගලන ගඟුල ම විපත සැදුවා
නැගෙන දිය රැළි සයුරෙ බිඳුවා
දහම අනියත ලොවක රැඳුවා

සිනහ මව මව සතුට නැගුණා
කඳුළ එනමුදු යළිදු ඉනුණා
සෙනෙහෙ රඟදෙන අය ම ගැටුණා
ලොවම අනියත දහමෙ රැඳුණා

සසර බියකරු බවකි හැඟුණා
වෙළෙන කහවත සුවය දැනුණා
රසය විදසුන ඉවෙහි වැටුණා
නිවන මගමුල සුවඳ ඉහුණා