සර්පිලකාර වී නැගෙන රුක් වදුලකිය
පොළව මත ගලන ගං ජලය දෙයි තෙතමනය
නෙක වදුළු ගස් කොළන් සරු පසක් තනන්නෙය
සත් වගද මිනිසුන්ද මැරි මැරී පස් යටය

විටින් විට ගිණි ගන්න රුක් වදුල නොමැරේය
ගිණි ගනිද්දී ලොවම බියෙන් වෙව්ලා යාය
සර්පිලාකාර රුක ගිණි ගත්ත විලාශය
සිතුවමට නගන්නේ මැරෙන ඒ මිනිසාය

අනවරත ගිණි සිළුව පැන නැගෙන තිත කොතැන
සොයා යන්නෙක් වේද ඒ මෙලොව මිනිසාය
කා විසින් වැඩෙන ගස පුළුස්සා ලන්නේද
ගිණි සිලෙන් මැරි මැරී සොයන්නේ මිනිසාය