සඳ තරු ගැන සිතා මග වැරදින
එක්තරා කණාමැදිරියෙක් හා පැටළින
දෙනෙත අයා දිලෙන නිලඹර ඈත
සිපිරි ගෙයි මුළු ගැන්ව සිටියත්
වළා තුල මැවෙන හස්තයක් දැක
එදෙස අත්තටු සලන්ටය හිත

නියවමින් ප්‍රේතාත්මයට නාසිසස්
නව දිවියක් අරඹනු රිසි වුවත්
මහට ඉගිල යා නොහැක
දොරගුළු ඇර දමා සැඟව සිටියත්
විඩාබර මේ මොහොත
වේදනා දෙයි පියාපත්

ගී ගයා හාදු දෙන්නැයි අයැදින
සිනාසෙන සිඟිති දෙනෙත්
කුරුළු නද නැගෙන පියකරු උදෑසන
කෙසේ කඳුළු බිඳුවක් දෙම්ද
අමතක කරන්නට කිව හැකිද
නොබියව හුණුවටයකට සැරසෙම්ද

නටඹුන් ප්‍රදීපනය කරමින්
සංසාරික උරුමෙකැයි රැඳුනොත්
ඉටි පහන විලස ක්ෂයව යනු ඇත
චංවල වුවද මනස ගිනි ජාලයක් මෙන්
මුරපදය වහා වෙනසකට නියමිතය
වස්කවියක් විද මෙතෙක් මැතිරු සෙත්කවි