1947 වසරේ, සාගර පලන්සූරිය (කේයස්) උතුරෙන්..
කවි පංතිය නිර්මාණය කරන විට, ඔහු යාපනය ජැෆ්නා කොලීජියේ ගුරුවරයකු විය .
77 වසරකට ප්‍රථම ඔහු මෙම පැදි පෙළ නිර්මාණය කරන විට, උතුරු දකුණු ජනවාර්ගික ගැටළුවක් දැඩි ලෙසින් නොපැවතුනද,එහි ආරම්භක ගති ලක්ෂන හා අනාගත අනතුර ඔහු නිවැරැදිව දැක ඇති බව, උතුරෙන් කවිය පුරා කියවේ. එහි අවසන් පැදියෙන් මෙලෙසින් එය අරුත් ගන්වයි...

"සුරුට්වට එක්වී උතුරේ ඔතන
බේදය පිළිස්සී හමුවේවා දකුණ"
යන අදහසත්,

එයට පෙර පැදියෙන් කියවෙන,.....

"මිනිසා වෙතින් මිනිසා වෙන් කරන රිසින්
බැදි ඇති පවුරු පදනම් කිසි කෙනෙකු විසින්
ඒවා කඩා බිදගෙන එහි පිරුණු පසින්
පාලම බැදෙනු ඇත දවසක උතුරු දෙසින්"

දශක හතකට ප්‍රථම කේයස් කවියා අපේක්ෂා කල උතුරු දකුණු සංහිඳියාවේ පාලම, මෙතෙක් ඉදිනොවූ අතර, ඒ සදහා සියලු පාර්ශවයන්හී, ජීවත දහස් ගනනින් වන්දි ගෙවා ඇත.
එනමුත් මෙරට පලමු වරට පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ උතුරු පලාත් ප්‍රථිපලය, ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නය බැහැර කරමින් වෙනස්වූ ජාතික එකමුතුව සදහාවූ ජනතා කැමැත්තක් පල කර ඇත.
එය දශක හතකට පසු කේයස් ගේ උතුරෙන් පැදි අපේක්ෂාව ඉටුවීමකි.

එය මෙලෙසින් මා පැදියෙන් සටහන් කලෙමි.


ඇවිලෙන උතුර දකුණට පේනා හැඩය
කවියෙන් කියූ කේයස් උතුරෙන් පැදිය
එම කවි ලියා හැත්තා හත් වස් නිමය
අද එහි අරුත පලගැන්වීමත් තුටුය

ගතවුනු දිගුකලෙක් උතුරේ යුධ ගින්න
අසරණ පවුල් දහසින් දිවි අහිමි වුන
හැමකට හේතු නොනැවතුනු යුධ ගින්න
මතක නැගේ සුරුටුව උතුරේ ඔතන

උතුරු දකුණු එකතුවෙ පාලම හැදුම
වහසිය බසට නිති විය පාලක කියුම
උතුරෙන් කවියෙ සන්හිදි පාලම් ලියුම
අද මැති ප්‍රතිපලය කල සිහිනය හැබෑවුම

උතුරු දකුණු එක්කල කතිරයෙ රැගුම
ජන මත කියයි හැබැවින් එහි දැක්ම
කේයස් කියූ උතුරෙන් සංහිඳියා හැගුම
ඉටුවන දිනකි මා සිත් තුල පැතුම