සඳු එපා මගෙ ලොවට

මැවු සිහින පොද තාම තනි රකියි මගෙ            හදට
ළඟ දැවටි කියු කතා සිහිව එයි දැනි              පෙමට
දින ගණන් මඟ බලා සිටිමි එන තුරු                පැලට
යලි දකින තුරු ඔයා මොටද පුන් සඳ              මෙමට

බැඳි සෙනෙහෙ බොඳ නොවෙයි සතුටකිය    ලන්වීම
යලි යලිත්  දකින්නට මඟ බලයි                තුන්යාම
නුඹ එදා මගෙ හිතත් රැගෙන ගිය             හින්දාම
ළය දවයි දරාගනු හැකිද මෙම                වෙන්වීම

මටම පමණක් උරුම බවකි හද           කොඳුරන්නෙ
උණු කඳුළු බිඳු ඔහේ නෙතු කොනෙහි     නළියන්නෙ
අද හෙටම එයි කියා දුක තුනී              කරගන්නෙ
මදනලක ඔතා එව් හාදුවයි                   එයදන්නෙ