දැවෙන කල ගිනි දැල් වලින්
දෙව්දත් තෙරුන් අවීචිය මැද...
ලැබුණු ඳඬුවම දැනෙනවා බුදු හිමියනේ සැර වැඩි ද....
සොහොයුරිය ගැන දුකින්, ගල
පෙරළුවා වෙන්නට බැරිද....
"ගිජ්ජකූටය" හිමියනේ මගහැර වඩින්නට හැකිද....

මහමෙර තරම් සෙනෙහසක්
හදවතේ ගැඹුරක දරන්....
කන්ථකත් මිය නොගිය නං
ගං ඉවුරකදි හදවත පලන්...
නොගොස් දෙව් ලොව යන්න තිබුණා බුදුරදුන් දැකගෙන නිවන්...
ඉතින් කන්ථක ඇත්තටම මම වැරදිදැයි ඔබ මට කියන්....