ඇට වැදුණු වංගෙඩිය
ඉරිතැලී මහළු වී
පිරුණු රතු කොමඩු ඇගෙ
එල්ලිලා වැටකොළු
එදා කෙටු මෝල් ගස්
බිම බලාගෙන සිටී
මොකද වුණෙ දන්නෙ නෑ
හන්දිපත් හිරි වැටී

අහස් කුස සිසාරා
සැරි සරන දුම වගේ
අපේ හිත ඉගිලිලා
අතීතය කර කැවේ
උදුන් ලිප ටයිල් උඩ
විදුලියෙන් බත ඉදේ
එදා හිටි පරිසරය
අද වෙනස් වී තියේ

රෝස මල් සුවඳ කෝ
ඔසු සුවඳ ජීවිතේ
ගතේ ඔප මැකී ගොස්
කොටු වැටී සරම සේ
හැමදාම වාරු නෑ
හැරමිටිය හුරු අතේ
වැඩි වෙලාවක් සිටී
උඩ බලං වැල් ඇඳේ