නුඹ ඇවිත් වේලාසනින්
ගෙවුන දවසේ අඩුවැඩිය
මිටි බැඳ පසෙක තබයි
සීරුවට .......

මඟ හැරී අත්හැරුණු
එකෙක් පැන ගොස්
පන අදින පහන් දැල්ලේ පතිත වී
තටු සිඳී ඇද වැටෙයි
පහන් එළිය ද නිවාගෙන

මිහිදන්ව තැනින් තැන
වූ මතක පහුරු ගා
යළි යළිත් යා නොදෙන
අයාලේ යන ගමන - අඳුරටම දිය වෙලා
ඉතිං වත් නතර වෙයි .