
මිරිඟුවක්
නිමක් කොනක් නැති වියලුනු කතරක
මිරිඟුවක් දුටුවා
අගක් මුලක් නැති සිතුවිලි සයුරක්
ඒ වටා ගෙතුනා
එවන් සයුරක ගිලී ඉන්නට සිතින්
පෙම් කෙරුවා
එහෙත් දෛවය හරස් වීලා
මා ඉවත දැමුවා
නීල අහසේ මා එදා දුටු
දේදුන්න මැකුණා
නොයෙක්වර එහි පාට හත මගේ
සිතට සිහිවූවා
පිපුණු හැම මල් කෙදිනකදි හෝ
මිලින වන ලෙසිනා
මා හදේ අතුරා තිබූ මල්
මටත් රහසේ මිලින වූවා