නිමල සිරි ඇති
සියපතක දස්නකි
හිමි මුව මඬල රැඳි
දෙසු දම් අමා වැනි

දුර නිසල කදුවැටි
දැහැනකට සමවැදි
මෙත් බවුන් වඩමිනි
සෙත් පතයි බැතියෙනි

තුරු දරා නව පළු
මල් කැකුලු පියකරු
ඒ දිවාකර බුදූ
හිමි නමින් ලොව්තුරු

සඳ වසා මේ කුළු
ලොව කළත් ඝනදුරු
සදහම් රුවන් හිරු
දුරුකරයි මොහදුරු