නරියෙක් කේජු කන්නට කපුටෙකු අන්දා
කළ කී දේ කීවෙමි දෝනිට පහදා
මා හිනැහුනත් කපුටා රැවටුනු හින්දා
ඇය හිනැහුනේ නැත්තේ ඇයිදෝ මන්දා

‘මොකද ඔයා හිනාවෙන්නෙ නැත්තෙ කියා
මා ඇසුවිට ඇගෙ මුනිවත බිඳින නියා
‘රවටන එක කාවත් හොඳ නැහැ සීයා’
මගෙ මිනිපිරී කීවා මට මුව පො පියා

අවුරුදු පහක දැරිවියගේ උත්තර ය
හැට පැන සිටින මට හොඳ පාඩමක් වි ය
රැවටෙන අයට හිනැහෙන රුදු පරිසර ය
ඇය රවටා නැති බව මට සහතික ය

සතුන් මිනිස්සුන් රැවටුනු කතා අසා
හිනා වුනා පොඩි අපි අත්පුඩිද ගසා
අසමින් දැනුත් ඉච්චා බස් සමග මුසා
රැවටෙමු නිතර එහි නම් නැත කිසි වෙනසා