නිල් අහසේ පාවෙන සුදු වළා කැටී
සිල් ගත්තා වැන්නේ මල් වැලේ හැටී
හිල් කූඩෙට පුරණා කල දියේ වැටී
කල් ගෙවනා තාලෙට කිම සිතේ ගැටී

පිහිනනු බැරි පැන දියවට කරක් තබා
සුළඟට එතු මල් සුවඳට පෙමෙන් ඔබා
සිතුවට ගනු හැකි ඇත්තට දැළක් ලබා
කිසිදින නැත අස්වැන්නට මෙයින් සොබා

ගී මිහිරකට හැක මනුසිත් සනසන්න
නෑ සෙනෙහසට සම දිවනෙත් පසසන්න
හී සැරයකට වැඩි බලවත් වනසන්න
කෝ මිහිරකට දැන සුවපත් බබලන්න


Photo credit' Taylor Van Riper