නුඹ ගහක් වෙයන් දියනී
මුල් පොලවෙ ඉදන් පැමිනී
නොව වැලක් වෙලා වෙලුනී
තව පිහිටක යන සරණී

නුඹ ලිදක් වෙයන් දියනී
උල්පත් නොසිදෙන කරුණී
නුඹ ගගක් නොවී ගලනී
හැකි පවස සංසිදුවනී

නුඹ අහස වෙයන් දුවනී
නොව සදද කලක නොපෙනී
නොව එලිය දරන ඉරවී
හද,ඉරුද,තරුද දරනී

නුඹ නැවක් වෙයනි දුවනී
මහ සෙනග,බඩුද රැගෙනී
දුම්රියද, යාන ගෙනෙනී
මහ සයුර කළඹවමිනී

නුඹ ලියුමක් වෙනු දුවනී
හැම පරපුරටම ගැලපී
ආලයම අරන් යන්නී
ලොව සතුට ලියා දෙන්නී