විදුලි මිණි වැටක් වාගේ කො‌ලො‌ම් තො‌ට
සැදුනු ඉහළ ගුවනේ පාලමක් යට
අසිරි නො‌යෙක පුර විසිතුරු බලන විට
මතක් උනේ පෙරලුන පාරුවය මට

නො‌මිලේ බෙදන පිටු අඩු පාඩම් පො‌තක
තිබුණා නම ලියා දෙමලෙන් එහි කො‌නක
පාරුවෙ ගමන නො‌හැගුණි විපතට මුලක
පව් පින් කියා නම් මෙය සලකනු නො‌හැක

එක පාසැලේ දෙතනක හිටියත් දෙන්නා
තනි නො‌තනියට හෙවනැල්ලක් වගෙ උන්නා
දෙවියන් දෑත පා මගෙ පණ රැක දුන්නා
අනේ යාලුවනි නුඹ මා හැර යන්නා

ඡන්දෙට ගමට ඇ‌විදින් ලො‌කු පො‌හො‌සත්තු
ලණු වැල් කැඩුණු පුටු කබලෙත් හිඳ ගත්තු
පාලම ගමට එනතුරු බැලුවත් ඔත්තු
දුක් ගින්දරකි උනෙ මුඵ ගමටම පත්තු

නෑයෙක් වගේ ගමටම නෑ කිසි බේදේ
අප්පා ගියෙත් රස්සාවට ඔය මුහුදේ
අදහා ගන්න බෑ කාටත් සිදු වූදේ
උගත මනා සිල්පය කළ අපරාදේ

(කින්නියාවේ පාරුව පරලීමෙන් මියගිය මිතුරිය සිහිකොට
දුක්වුණු ඇගේ යෙහෙළිය දැක කම්පනයෙන්)