ඉගෙන සිප් සොඳ සේ
සිටිය බලවත් වයසේ
මට මහලු වයසේ
බැරිය වෙණ ගායනා පෙරසේ

ශක්තිමත් වියෙහි දී ශිල්ප මනා ලෙස ඉගෙන සිටි මට
මහලු වයසේ දී පෙර පරිද්දෙන් විණා ගායනා කළ නොහැකිය.

ම වෙණ අසමානය
ඉන් කළෙමි පෙර මානය
දැන් මට සමානය
ඉතින් විඳ කිම්ද අවමානය

මාගේ විණා වාදනය අසමානය. එබැවින් පෙරදී
උඬඟු වීමි. දැන් මට සමානය. එබැවින් අවමානය
විඳින්නේ මන්ද?

සටහන:
තම සිසු මූසිල තමා සේම විණා වාදනය කරණු අසා
කම්පාවට පත් ගුත්තල ඇදුරු කෙරෙහි එක්තරා
අනුකම්පාවක් ඇතිකරලීමට වෑත්තෑවේ හිමියන්
උත්සාහයක යෙදෙයි. තම සිසු තමනට සමාන වීම
හෝ තමා ඉක්මවා යාම නියම ඇදුරෙකු ගේ
සතුටට හේතු වන්නක් නොවේ ද? ඒ සතුට ගුත්තිල
අදුරුට විඳින්නට ඔහු සිත ඉඩ නුදුන්නේ ඇයි ?