පුවක් ගහෙන් කොළපත වැටෙනා තුරුම
ඉවසිල්ලක් නැතිව අපි සිටියේ කොහොම
පළවෙනි රවුම යන්නට කාටත් පෙරම
අදටත් මතක්වෙනවා පොරබැඳි තරම

සතුටින් ගියත් ගල්කැට ඇති වැලි පාරේ
කොතරම් රිදුම් දුන්නත් අත නම් නෑරේ
ඇදගෙන යන කෙනාටයි ඊළඟ වාරේ
අමතක නොවේ මට කොළපත් සංචාරේ

කොළපත හිල්වෙලා බරු ගැහුනත් ඇඳුම
පසුපස හමගියත් එය නොදැනුන තරම
අඳුරත් වැටෙනතුරු නිම නොමවෙයි කෙරුම
දන්නෝ දනිති කොළපත් ගමනේ අරුම

ඇල්ලේ උඩ ඉඳන් පහලට රූටාන
හැල්මේ ගියා බය දැනුනේ නැති ගාන
ඉඳහිට පෙරළිලා වැටුනත් මඩ ගාන
කවුරුත් සිනාසී හිටියා ඉවසාන

කොස්කොළ ඔටුන්නක් දා රජවුනු ගාන
ගොක්කොළ ඔරලෝසුවත් අත පටලාන
කූරටියා දුන්න උරකින් එල්ලාන
කොළපත අරා ගියෙ රණ හඬ පතුරාන

කොළපත් වාහනයෙ නැග ලොකුකම් පාන
පොඩිවුන් එදත් හිටියා අණ පතුරාන
කොළපත ඉරුනුපසු කෙළි වෙයි අවසාන
අත්තක් වැටෙනතුරු යලි බැලුවා මාන

පොඟවා පදම්කර "බත් ගෙඩි" බඳින්නට
කිරි දරු පැටව් නාවන කල හොවන්නට
"වාං පතුල්" ලෙස ගොවි පය රකින්නට
කොළපත තමා හිටියේ ලඟ උදව්වට

සොබාවික දෙයක අගයක් නොම දන්නෝ
අරුමෝසම් ලොවක පාවී වැනසෙන්නෝ
අතීතයේ විසිතුරු විඳි අපි වැන්නෝ
මනසින් එවන් අසිරිය දැක සැනසෙන්නෝ

සොබාදම් මවගෙ සුව බර තුරුල්ලේ
ළමා කාළයම ගෙවුනා නිදැල්ලේ
ආයෙත් යන්ට හැකිනම් මේ ඇසිල්ලේ
සැක නැහැ සිත් සතන් සතුටින් ඉපිල්ලේ

09.06.2021
(ඦායාරූප අනුග්‍රහය නිමල් අබේසිංහ මහතා)