සංචරනයේ සීමා තව දුරැස් වෙලා
කොටුවී නිවෙස් කුටි තුල සුසුමන්ද හෙලා
ඇගෙ දුරකතනෙ චරපුරුෂයො බැල්ම හෙලා
තහනම් පෙමට වයිරසයත් හරස් වෙලා.

පෙම් බස් දොඩන්නේ වෙරලක හිඳ කොඳුරූ
ලබනේ සුවය තුල සිනමා හල අඳුරූ
සරනට ලොව සිහින පෙර කළ මෙන් මහරූ
දකිනේ කවදාද මුව කමලේ සොදුරූ

ඇට්ටේරියා මල් සුවදක් දැනෙන විට
පුරහඳ රැස් කැලුම් ඔබ රුව මවන කොට
සුලඟේ සුසුම් මුසුකොට නෙතු හඩන විට
ඉවසා සිටිය හැකිදෝ සොඳුරියේ මට

මෙමා බිඳ දිනක සීමා නීති රට
දමා බැමි යඳම් කෝවිඩ් වයිර සට
පමා නොවී මගෙ රැජිනම කර ගන්ට
අමා වකට එන්නෙමි කැන්දන් යන්ට.