බඹරෙකු සේ පියඹා ඇවිදින්
රොන් බී උන් සිත් රිසිසේ
වින්දා පහස තලමින් මල් පෙති
මල ගැන කිසිදා නෑ සිතුවේ
රොන් බී උන් මත් වුණමුත්
වින්දේ තම දිවි සිතුසේ
කඳුළුත් නෑ ඈ හට අඬන්නට
රිදුමන් මුසුවෙයි හෙළනා සුසුමේ...

විඳිනට ආවත් මල් පැණිවල රස
කිසිදා නෑ පෙති අග තැලුවේ
රොන් බී මල හැරදා ගිය ද
පිවිතුරු බව සැමදා රැඳුණේ
වෙන්නට හැකිනම් සමනලයෙකු
දහසක් බඹර රැඟුමන් අතරේ
රැකෙමින් සැමදා නොමැරී ඒ මල
හිනැහෙයි මිහිකත් ළය තුරුළේ...!