හරියට වසර කට පෙර අද වැනි දවස
සිහිකොට ගන්න ජීවත් වීමයි රහස
මතුකොට වසංගත සැඩ පහරක පහස
වුනි මට රෝහලක් සතියක මගෙ නිවස

මා හා එකට දොස්තර තනතුරක් දැරූ
ආවා මගෙම සගයෙක් මුව වසන් කෙරූ
මාගේ සටන දැක අවිගත් සමඟ මරූ
නේවාසිකව යැව්වා උණ බහින තුරූ

වෙනදට මාන්නෙන් යන කොරිඩෝව දිග
යන එන පිරිස වෙත අඟවා හදිසි වග
පණ යන ලෙඩක් ඇති ලෙස අඟවලා ඇඟ
ගෙන ආ අයුරු සිහිවෙයි හීනයක අග

වාට්ටුවේ කෙළවර කොටසක කොනක
යාන්තමින් දුටුවා මගෙ නම ඇඳක
මාත් එක්ක ළඟ සිටි රෝගී වතක
පාන්දර වෙන්න පෙර නිවුණී මතක

දවසට දෙක තුනක් ළඟ සිටි හිත මිතුරූ
එකපිට එකා තරඟෙට කවරෙක ඇසිරූ
පපුවට හුස්ම නැති අසරණ කම පැතිරූ
මගෙ යට හිතෙත් මරබිය හොල්මන් වැපිරූ

බටයක හුළං නහයෙන් ඇද මුළු දවසේ
වටපිට ලෙඩුන් මිය යනවිට රිසි රිසි සේ
මට මගෙ බිරිඳ දරුවන් පමණයි මන⁣සේ
හෙට වෙන දෙයක් ගැන හිතුනෙම නෑ කිසිසේ

ගෙදරින් කවුරුවත් නැති සතියක් ගෙවුණී
නවතින් නේම නැති උණ තරමක් නැවුණී
සිදුවන් නට යෙදුන බිය සමනය කෙරූණී
යන්තන් මාව ආපසු ගෙදරට යැවුණී

17/5/21