ආළවක යක් රජුගේ දියණියයි
සේලා තෙරණිය
පෙර බුදුවරුන් කල කළ බෝ පින් ඇත්තී
සේලා තෙරණි ඉපැදුණි පුර හංසවතී
කුල මැදුරක වැඩී සම සරණයක එතී
අවුරුදු සිය ගණන් සතුටින් දිවි ගෙවතී
සැමියා මිය ගොසින් ගත දුබලයි වයසින්
උත්තම පින සොයයි ඇය හද දුක දරමින්
දිනයක එළඹ සම්බුදු බෝරුක වඳිමින්
ඉඳ ගති බෝධි පාමුළ කර තිර අදිටන්
සම්බුදු කෙනෙකු සිටිනේ නම් අසමසම
ප්‍රාතිහාර්යයක් මෙතැනදි විය යුතුම
ඇගෙ අදිටනින් සිදුවුණු දෙය නම් පුදුම
බෝරුක බැබලුණේ නෙක පැහැයෙන් කදිම
දොහොත් මුදුන් දී පෙළහර දැක පැහැදී
පේවී දින සතක් බෝ සමිඳුන් පුද දී
පහනින් පිදුවාය සත්වෙනි දින බෝධී
එපිනෙන් දෙව්මිනිස් සුගතිය මතු උපදී
අනුහස් බෙලෙන් බෝ මැඩ පතුරා එළියක්
දීපා ලෝකයෙන් සසරෙදි නැත අඩුවක්
දෙව්ලොව උපන්නත් වට විය මහ එළියක්
දිදුලයි තිඹිරිගෙය මව් කුස මිණි පහනක්
අප ගෝතම බුදුන් වැඩ සිටිනා සමයේ
ඉපදුණෙ ආළවක රජුගේ දුව ලෙසයේ
ආළවිකා කුමරිය යක් රජ පායේ
සේලා නමිනි අප ඇය හඳුනා ගනුයේ
බුදුන් ආළවක දමනය කළ දිනයේ
තබා පාසිවුරු රජු අත රැගෙන ගියේ
පියා සමග ගොස් ඈ බුදු බණ ඇසුයේ
දුක මඩිනා මගය සේලා ඉන් මතුයේ
දවසක් රහත් සේලා තෙරණිය සොඳිනේ
අන්ධවනයෙ තුරු සෙවනක වැඩ උන්නේ
පැමිණියෙ මාරයා එතැනට වෙන වෙසිනේ
තෙරණිගෙ නිවුණු සිත අවුලන පැතුමෙන්නේ
විපිළිසර නොවන්නට මතු අනාගතේ
කම්සුව විඳින්නයි ඇරයුම් කර ඇත්තේ
විෂ කටු සමයි කාමය රතියක් නැත්තේ
මරුවා පරදමින් තෙරණිය දම් දෙසතේ
කම් සුව නිසරුව දැක ලැජ්ජාවේ
අතුරුදහන් විය මාරයා සැණිනේ
පලසමවත් සුව විඳිමින් සිත්සේ
සේලා තෙරණිය අරමට වැඩියේ
