ආදරය කියන්නෙම
තිත්ත ගණ කළුවරක්
බිසෝ මාලිගාවම
සහලවන වෙව්ලුමක්..

හීන් කෙඳිරිලි වලට
තිබුණෙ නැතුවට ඉඩක්
නොතේරුම්කමට හරි
මට රිදුන එක සැපක්..

ගෑණුකම රජුන්ටත්
බලෙන් පුබුදන මලක්
පල්ලෙවාහල උනත්
දැනන් උන් ඒ වගක්..

හැන්දැදුර හේවිසිය
ඇහී නෑහෙන රැයක්
රන්දෝලි කියන්නෙම
කඳුලකට තව නමක්..

ඉතින් පෙම්බරයාණ!!

ආදරය කියන්නෙම
දවාලෙත් කළුවරක්..