ජීවිතය කලබල නිසාවද
ලියූ කව් නැත සොයාගන්නට
සාංකා මෙන් සිතේ රැඳුනද
හැකිවේද යළි ගැට ගසන්නට

සිහිගිරේ සුරුවන් අසිරිමත්
කතා නැති මුනිවරුන් තිදෙනත්
රුදු යුද බිමක කොටු වුන සිසුන්
වෙහෙසුනෙමි සිතුවමට නගමින්

එදා මා සිත පෙලූ සිතිවිලි
කෙසේදෝ යළි පණ ලබන්නේ
එදා ගැලපූ ඒ වදන් වැල්
කෙසේදෝ යළි සොයා ගන්නේ

පැමිණියා සේ පැරණි මිතුරෙක්
දේවාශිර්වාදයකින්වත්
කවදාක හෝ මතු වෙන වගක්
වරින් වර සිත කියයි රහසින්