මගහැර නොයන බව දිවුරා කියුවාම
හිමකර සදිසි සිසිලස නිති බෙදුවාම
අතහැර සැවොම ඔය දෑතෙහි රැඳුනාම
ගොරබිර සසර දැක ඈතට ගියෙ කෝම

ඇහුවත් බණක් ඉඳහිට ලද විවේකයේ
ගැයුවත් දහම් ගුණ හැමවිට දිවාරැයේ
දැනුනත් කුසුම් පරවෙන බව අවාරයේ
සවිමත් ඇතැයි සිතුවෙමි පෙම ඔබේ ළයේ

පෙරුමන් පිරූ බිම්බා මෙන් නොම හිඳිමි
ගින්නෙන් වියෝ කන්නගි සේ හළු කරමි
සන්සුන් සිතැති කිඳුරිය කිසි ලෙස නොවෙමි
හඬමින් තැවෙමි මම වැරදිද යළි අසමි

තනිමග යන්න උගනිමි ගෙන වෙලාවක්
අතහැර දැමීමත් වෙනමම කලාවක්
සුළඟට කියා මින්මතු හැම කතාවක්
මුවඟට මවා ගමි යන්තම් සිනාවක්

ඉන් පසු,

සිතු ලෙස සසර කෙටි වෙන්නට පැතුම් පතා
මතු බව අතැර ලැබගන්නට සුවක් ඉතා
සිතුවිලි සිතට එන තදබැමි වලින් ඔතා
සතු බව ලොවට ඔබ මින්පසු ගනිමි සිතා

13.01.2023