හිස්ම හිස් …………….
යුග දිවිය පුරාවට
නුඹ සමග දබර කරගත්
නිදන කාමරය අද හිස්ම හිස් දේවී
ඈත් වුනු තනි ඇඳේ
තනිව රෑ ඉකිබින්ද සාවී
නුඹ නික්ම ගොස්ය අද දේවී!
කිසිම හයියක් නොමැති
මා දුබල සුනඛ වෙස
පදමටත් වැඩියෙන් රාබී
මැදියමත් ගෙවී ගිය
පහුවදා පාන්දර
වැටි වැටිි වෙසින් නාලාගිරී
එනතුරා නිදිවැරැැ දේවී
ආලින්දයේ පුටුව අද හිස්
සාලයම පාලුයි දේවී
යලි නොඑන ගමන් ගිය දේවී …
කෝපයෙන් දැවෙන සිත
රෑ දවල් මාපියන් මතක් කර
මා සැහැසි බස් අසා
ඉදිමිච්ච රතුවෙච්ච දෙකොපුලේ
රිදුනු තැන් අතගගා
කුස්සියේ ඉකිබින්ද සාවී
කුස්සියම පාලුවෙි දේවී
නුඹ නැතුව හිස්ම හිස් දේවී!
නිම නොවෙන සැප සොයා
නිදැල්ලේ සැරූ මා
මර දූවරුන් අතර පාවී
මගේ සිත කැලැල් බව දැන දැනත්
මා අතැර නොයා සිටි සාවී
නොඑන්නම නික්ම ගිය දේවී
ජිිවිතේ හිස්ම හිස් දේවී …!
සිිතාව වි එදින දැවටෙන්න මා අසල
හැමදාම ආස කල දේවී
කිසිදාක නුඹ දුටුව
ආදරේ දෙව්රැවට
සමවෙන්න නොහැකිවුනු පාපී
මා නුඹ ව දුටුවාද
එනම් ඒ කවදාද
මට මතකයක් නැහැ දේවී
ජිිවිතේ හිස්ම හිස්
අහිංසක සාවී…….