සමනල සඳෙස
ආසිරි පූජාව
සැරද සමනල රද සඳ – මනරම් රුවන් වණ් නන්
විසල් පියපත් යදම් – කළඹවා වා රළ ගිගු නදින්
තෙදැති තොප පියඹන විලස මන පොබ කරයි දුටුවන්
පුද වැද ලැබ දිගාසිරි – අරඹනු ගමන් සොබමන්!
සමනල රදට කළ ආරාධනය පිළිගත් වගයි.
සමාරම්භය
1. පොල් අතු වහළ ගොම්මැටි ගෑ ගොටළූවේ
ගල් වැට සලපයේ සවි ගත් පා කණුවේ
තෙල් – මල් – පහන් – දුම් සුවදැති නිනව්වේ
කල් සොඳ මුණි පුදට වැඩ සිටිනා මළුවේ
2. ඉපැදුණු සපරගමුවේ ලක් මවගෙ සුරුන්
පැසැසුම් ලද උතුම් යතිවරු සමග පෙළින්
නම-ගම රැදුණු තැන් වෙ ද අමතක ව ගොසින්
එබැවින් සුහද සමනල ගොස් සොයනු තොසින්
3. සා හිත කලාවේ පෝෂණ යුගය අරා
පා හිත වත කෙළේ ගත මොළ වෙහෙස දරා
දෑ හිත කාමයෙන් ඔද වැඩි සිතක් පුරා
පෑ හිත තියේ හෙළ පණ නල ගැහෙන තුරා
4. පෑනේ පැන්සලේ තුඩු අග නොරැඳි වැටී
සෑහේ පතට-පුස්කොළයට වැටුණු කැටී
වෑහේ එයින් අදටත් පෙර දවසෙ සිටී
රෑහේ සිටියවුන් කළ කී දැයෙහි හැටී
5. මගෙ ගම නොවූව ද තිස් වසරක් සිටි ය
ඉන්පසු ඈත් වුණි ගම-රට අතැර සිය
එනමුදු මුල් නමක් සේ මා සිටිය තැන
ඈඳා අදත් අමතමි ගම-රට මියෙන
6. මා හද පල්ලෙ මිහිදන් වූ මලක් වැනී
පා මද හාසයෙන් හැම විට ගඟක් වුනී
ළා පැටියන්-පැටික්කියනට තැනක් දුනී
කා අතරත් ගමේ සමගිය දමක් තැනී
7. මේ ගම් පියසෙ දරු-දැරිමල් මෙන් හැමටත්
නෑ- කම් හිමි ය හැම දරු – දැරියනටත් සත්
ඒ ගුණවත් පිරිස් කරවනු සේ නැණවත්
වේවා මේ “ සඳෙස” සමනලගේ හරවත්
8. හිතවත් “සමනලයාණෙනි” මගට රුතී
දැනුවත් කරනු වස් මෙගමෙහි සියලු පැතී
පොහොසත් බසක සාහිත කවිකමට ගැතී
සවිමත් කරනු දිගු ඉතිහාසයක් ඇතී
9. මගෙ නිවෙසින් පිට ව මග වැණුමට ඔස්සේ
තගෙ දිරි ගතින් ගමන ද නිම කළ පස්සේ
වගෙ කීකරුකමට දත් තොරතුරු වැස්සේ
මගෙ ඇරැයුමෙන් සතපන් ගම මල් බිස්සේ
10. ඉනික්බිති නොවී මැළි මේ සදෙස පෙමේ
යතිවරු වෙසෙන තැනට ම ඇරැයුමකි ඉමේ
නැණසල වෙතට බුදු පුතු ලොකු හිමි එ බිමේ
ගෙන යනු නොඅනුමාන ය සුරතින් ම ගමේ