ලන්ඩන් උමං දුම්රිය
මහ ගොඩනැඟිලිවල මාවත් හතර වටින්
පවතී නගර කොලහලයක දෙරණ පිටින්
ගිලිහුණු කුරුල්ලකු දිවයන පරිදි මිටින්
දුවයයි උමං දුම්රිය මහ පොලව යටින්
පැමිණෙන කවර මොහොතක හෝ පොළොව ගැබේ
හැම තුන් විනාඩියකම දුම්රියක් තිබේ
පතුරොම වගේ යන රයිෆල් කඳක ඉබේ
දුම්රිය අඳුරු බිම් කුහරෙහි දුවනු ලැබේ
ඔන්චිලි පහන් හෝ නිල් කොඩි වැනිලි නැත
නොපිඹෙයි නලා දැළි නොබැඳෙයි ඇඳුම මත
දොරවල් තිබෙන තැන යන රිය මැදිරි වෙත
දිගටම වේදිකාවේ කළ ලකුණු ඇත
මගියෝ නියම තැන වෙති ඇති ලකුණු කර
දුම්රිය අවුත් නවතී හැර විදුලි දොර
ඉක්බිති වැහෙයි දොර මඟියන් නැඟුණු වර
නොදුටිමි උමං දුම්රිය වෙත නඟින පොර
ගැහැණිය බිම තබා මිනිහා රියට නැඟ
පොරකාගෙන ගොසින් නොහිඳී කවුළු ළඟ
වැරදීමකින් වැදුණොත් යම් කෙනෙකු ඇඟ
පවසයි “සමාවන්නැයි ” පා සිනහ ගඟ
මගියෙක් තවත් මගියෙකුගේ ඇඳුම ගැන
නොසොයයි එමෙන් නොඅසයි ඔහු යනෙන තැන
මඟිනට වමෙන් යන්නැයි බැස පිටට යන
කීවොත් නොයනු ඇත දකුණින් ඉවත පැන
කළු සුදු වෙනස හෝ පෙම්බර පැටලිල්ල
නොතකති උමං දුම්යාණෙහි යන ගොල්ල
මල් ඉහිරෙන වියේ සිටි රූබර කෙල්ල
නොලබන්නීය මැහැලිය ලද සැලකිල්ල
වයසක දුබල කත රිය වෙත නඟින විට
අත දෙන ඇගේ මුළු බර ගෙන අසල සිට
සමහර කෙනෙක් තරුණියකගෙ සිනහ කට
නොතකති ඒ තරම් ලොකුවට අගය කොට
සැතපුම් පනහ හැට වැනි කඩිසර සිලී
ගමනැති උමං දුම්රිය යන මත පිළී
ඇස සනසවයි පිරිසිදු ගතියෙන් හේලී
ඇඳුමෙහි නොගෑවෙයි බිඳකුදු දැලි දුලී
කැමරා ඇසට නිසි පියකරු දසුන සොයා
ලඟදී උමං දුම්රිය හත අටක ගියා
ලක්දිව අපේ දුම්රිය වල ලියන නියා
නොතිබුණි මැදිරි වහලේ කුණු හරුප ලියා
1963 වසරේ දී