මවක විය නුඹ
දන්න දා පටන් නුඹ
දනිමි දන් දුන් බව අපට
නුඹ ගත සිත සවිය
සහ ලස්සන තරුණ බව
තනන්නට රස මසවුලක්
ඇපිල්ලීමට රෙදි කඳක්
හැඩ කිරීමට ගෙයක් මිදුලක්
දැරූයේ නුඹ නිබඳ වෙහෙසක්
සතියේ දින හතම අප පුතු ඔබ අසල
දමා ගියෙමි කරගන්නට රැකියාව
ඇහැක් වගේ නුඹ ඔහු රැකලා දුන්න
නිසයි නොනැගුනේ ගිනි දැල් හදවතට
නුඹේ ලයෙහි කරුණාවයි ඔහු දුටුවේ
නුඹේ උසස් ගති ගුණ ඔහු ප්‍රගුණ කලේ
මිනිසුන් අතර ඔහු හොඳ මිනිසෙකු වුයේ
නුඹම නිසයි අප ආදර පොඩි අම්මේ
ඈත රටක වෙසෙනා ඔබගෙන් වෙන්ව
අප දැන ගතිමු හැර ගිය බව ඔබ මෙලොව
දහසක් සිතුවිලි ගලයි ඔබ ගැන හදට
සුවහසක් දසුන් මැවෙයි මා නෙත් අගට
කඳුලක් ගලා යන විට දෙකොපුල දිගට
වැලපෙන විටදි හද පැන ගිය කාලයට
වෙහෙස උනත් පැතුමට ඔබ හට නිවන
මගේ පෘතග්ජන සිත කියනෙමි මෙලස
නිවන් දකින්නට පෙර මට
ලබා දෙන්න එක භවයක්
දකින්න ඔබ
නිරෝගිමත්
හරි සවිබල
බොහෝ නැණැති
සම්පත් පිරිවරා ගත්ත
ලස්සන සුරගනක්
ලෙසට ————!!!