පොඩි පුතේ
“අමතක කර ඉංගිරිසිය,
සිංහල රජයේ බස කොට
අපිව අතරමං කරලා
බණ්ඩා කෑවා මේ රට”
මූණු පොතේ උඹ කී බව
පොඩි දුව මට පැවසූ විට
අපෙ හත් මුතු පරපුර ගැන
හිතුනා පවසන්න උඹට
කිරිකිත්තා උඹේ හිටියෙ
රාජ සබාවෙලු උඩරට
උඹ වගේම සමර්තයලු
ගණිත මිනිත නැකැත් වැඩට
රජ්ජුරුවන් ඇල්ලුවාම
පැනල ගිහින් වෙල්ලස්සට
කැරලි ගහපු උන්දැ මැරුණෙ
පපුව දීල වෙඩි උණ්ඩෙට
කැත්ත පුරුදු නැතත් අතට,
ගින්දර දැනෙනවනෙ බඩට
නත්තා, පනත්තා උඹගේ,
හුරු වුනාලු හේන් වැඩට
කිරෙන් ඇරුනු දා සිට මේ
පොළව මත්තෙ හැපුනු උන්ට
මොන ශිල්පද? අකුරක්වත්
ලැබිලා නෑ ඉගෙන ගන්ට
කන්න දෙකක් අතර හේනෙ
ලඳු කැලෑව වැවෙනා කොට
සුද්දො ඒක අරගත්තලු
යටකර මුඩු බිම් පනතට
අඩු කුලයේ යයි කවුරුත්
දක්කන කොට පිළිකන්නට
උඹෙ මුත්තට සිද්දවුනේ
යන්න උන්ගෙ කුලී වැඩට
ඩී ඇස් උන්නැහෙ, ගල් ඔය
ගොවි ජනපද ඇති කල විට
පොළවෙන් අඟලක් ආයෙත්
ලැබුනා මගෙ අප්පච්චිට
කන්නන්ගර මැතිඳු ගෙනා
නිදහස් අධ්‍යාපනේට
පින් සිදු වෙන්නට ලැබුනා
යන්න මටත් ඉස්කෝලෙට
ගොවිතැන් වැඩ වැඩි කාලෙට
මාත් ගියේ නෑ අකුරට
ඉංගිරීසි කොලීජි නම්
තිබුනෙම නෑ වෙල්ලස්සට
ඒත් ආණ්ඩුවෙ කටයුතු
හැරවූ පසු සිංහලයට
මටත් හැකි වුනා බැඳෙන්න
රජයේ ලිපිකරු සේවෙට
කිරිකිත්තා වගේ උඹත්
හරිම සමර්ථයි ගණිතෙට
මම කොළඹට ආවෙ, පහසු
වෙන්න උඹේ ඉගෙනීමට
මොන කරදර ආවත් උඹ
දිගටම නැග්ගා ඉහලට
ඉංජිනේරු උපාධියත්
අරගෙන යනතුරු පිටරට
දැනුම ඇතත් හුරු මදි එක
වතුර වගේ ‘කඩු හරඹෙ’ට
කරදරයක් වුනාට, වින
කලේ නෑ නෙ උඹෙ ගමනට
හැබැයි පුතේ උඹ බැන්නත්,
සියබස රජ නොකරන්නට
උඹත් තාම කාස්ටකේ
බිම් කොටනව සමහර විට