පැටලී සිතිවිළි දැහැනක
ඕවිට වත්ත කෙළවර පැල ඉණි වැටට
මෑතින් පෙනෙන කුඹුරේ පැල දස අතට
වැනෙනා අයුරු දැක මනසින් මා නෙතට
නැග එන උණු කඳුළු කැට නොපෙනෙද ඔබට
සමුගත් පසුව ගුරු දිවියෙන් පෙර දවස
ලොකු හාමුදුරුවන් දකිනට හැම හවස
ගොස් පිළිසඳර මැද වියැකුණු දම් පවස
හදවත වෙළා යළි මතුවෙයි අද දවස
පන්සල බෝ මළුව සුද මනසින් හඟිමි
උණුවන කඳුළු සඟවා දෙනුවන් වසමී
මනසින් නිබඳ සිරිලක් මව වෙත දුවමි
කුමකට දුරු රටට අවෙම්දැයි සිතමී
මිණිබිරියන් දෙදෙන ගෙන පාසලට යමී
දහවල යළිත් උන් අරගෙන ගෙදර එමී
ලේලිය පිසූ බත කා ඇඳ මත නිදමී
බිරිඳත් සමග ගේ තුළ හිඳ සුසුම් ලමි
ඉඳහිට ගුත්තිලය ගෙන පෙරළා බලමී
වැත්තෑවේ හිමි සමග බරණැසට යමී
මනහර වෙණ වැයුම් නද මනසින් අසමී
දොරකඩ සීනු හැඬවෙයි දැහැනෙන් මිදෙමී
ලේලිය මිණිබිරිය සමගින් දෙනෙත ගැටේ
කෙළිබඩු රැසකි සොම්නස ඇය මුවග නැටේ
හෙළ බස නොම ඇසේ ඉංගිරිසියම කටේ
සීයා යන වදනපමණක් සවන වැටේ
පින්රිසි දනන් ඇරැඹු පෙර දෙවසරක
බොදු අරමක් ඇතිලු නගරය කෙළවරක
ලංකාරාම නම් වූ එහි ගොස් දිනක
හිමි නම හමුව එමි සිටි මුත් පිටරටක
පාළුව මකන්නට ගතවන මෙහි දවස
දොම්නස නසන්නට නිරතුරු ඇති මනස
ලංකාරාමයට ගොස් එමි හැම සවස
සාමීචියේ හිඳ සිඳ ලමිදම් පවස