දික්කසාදය
2021-September
හිනා වුන නෙත් වලට කදුළු උණුසුමත් දී
කතා කල දේ තිබුනු අතීතෙට තිතක් දී
ලියා අත්සන් කරපු පොරොන්දුව ඉරෙද්දී
යලිත් අත්සන් කලා වන්දියක්‌ යදිද්දී
වසන්තය ඉරිතලා ඉඩෝරය එබෙද්දි
මල් පියලි කිසිත් නැත දර ඉපල් දකිද්දී
වැස්සකට ඉඩක්‌ ඇත අහස් කුස කියද්දී
කුමට නම් හිරි පොදක් අහසෙ හෙණ ගසද්දී
රන් හුයක්මැ’යි සිතූ කහ පාට නුලකින්
ඇගිලි තුඩු එක්කළේ කාගේදෝ නැකතකින්
බැංකුවට සින්න වූ සලකුණත් නැති අතින්
සිතක් නැති කයක් ලෙස පිටවුණා දොරකඩින්
පිරිවරා ගෙන ඇවිත් නෑසියන් හතරතින්
සිලෝ ගී මැද එදා මොණරියක් සේ තුටින්
තැබූ පය සීරුවට එලූ පිරුවට උඩින්
පිටුපසට තැබුවාය ලෝකයට හොර හොරෙන්