ජීවමාන දෙවිවරු….
ලොව කොතැනකද අයිතිය ඇති ඔබට මට
ලක්මව මිසක වෙන පොළවක් නැත අපට
අප රට අපේ අපි ඉපදී මැරෙන රට
සුරකින වීර සෙබළුන් ඇත සිරිලකට
දිවි පරදුවට ගෙන මව් බිම සුරකින්ට
අවි ගෙන ඉදිරියට ගියෙ සතුරගෙ කටට
පෙම්බර බිරිඳ හා ඇත දරු රකින්නට
එනමුදු ගියේ අප හට දිවි පුදන්නට
රාගම කදවුරට වී අද දිවි ගෙවන
දස්කම් පෑව සුර කුමරෙකි මුණ ගැසුන
ආඩම්බර විලස පිහිටෙන් සෙවන දෙන
රෝහල තම නිවස කරගෙන ඇත නොදැන
අහිමිව ගිය දෙපා ඔහුගේ නැත සතුව
ආදර බිරිඳ සහ පොඩි පුතු ඇත තනිව
සුරතල් පුතුගෙ පින්තූරය ළඟ ඇතිව
සුසුමක් හෙලා පෙරලුවෙ ජීවිත පිටුව
රෝහල් කඳවුරක ඔහු මිතුරන් සමගින්
දෙපා නැති ඔවුන් එක යහනකට වෙමින්
බෙදා ගනිති දුක සැප මද සිනහවකින්
දුටුවෙමි මිතු දමක අනගිය සෙනෙහසකින්
සම්පත් සියලු ඇති අය අද වෙලා දුකින්
කෙතරම් ඇති නමුත් ඉන්නේ හඬා වැටින්
අත් පා නැති මොවුන් ඉන්නේ සිනා කටින්
ඇසුරට අගය කළ යුත්තේ මෙවැනි පුතුන්
මගෙ නෙත් දෙකට ආ දුක් ගිනි කඳුළු මැදින්
සඟවා ගන්න මහ සටනක යෙදුනි තදින්
එය දැක ඔවුන් මා සනසා සිටින ලෙසින්
ලස්සන ගීතයක් ගැයුවා සුසුම් මැදින්
සිහියට නැගුනෙ යුද අවි ගත් සටන් බිමයි
වැගුරූ ලෙයින් දිස් වුනෙ දියමන්ති කැටයි
දෑ අභිමානයෙන් ගියෙ පෙරටුව රැගෙනයි
ජය හඬ නගා සුරැකියෙ අප හෙළ දෙරණයි
නින්දක් නැතිව හරි හැටි දුක් වින්ද හැටී
රසවත් අහර වේලක් නැත බඩට වැටී
මුළු ජාතියම වෙනුවෙන් කැප වෙච්ච හැටී
දෙවියන් පවා ඔබ සැම සිහි කරන හැටී
සමුගෙන ඔබෙන් එන්නට දුක හිතුන හැටි
දොරටුව අසල නතරව පසු බැලුන හැටි
මා දෙස බලා සිනහව අත වනපු හැටි
මතකයි එදා කඳුළක් මට දීපු හැටි