ලන්ඩනයේ සිට මුදා හැරෙන ශ්‍රී ලාංකේය කවි සරණිය

යසෝදරාවතේ සිත්ගත් කවි

2022-June

යසොදරාවතේ සිත්ගත් කවි

දිව යහනේ බෝසත් නැගිට විගසිනේ
පිම්ම පැන්න ලෙස යමි මහණට ඉතිනේ
ඔන්න කවුද? දොරටුව ළඟ සිටින්නේ
චන්න මමයි දොරටුව ළඟ සුවාමිනේ

69 ක් හොඳටම කලේ ඒක…

2022-July

සැප වැඩි වුනාම
කලකිරෙනවා
සිද්ධාර්ථ කුමාරයට
වුනේ ඒක
සැප නැති උනාම
එපාම වෙනවා
පෝලිං වල වල
ඉන්න මිනිස්සු
හිතන්නේ ඒක
මැද හිටියම
අතර මං වෙනවා
චන්දෙට කලිං
69 ක් හොඳටම
කලේ ඒක…

විසල් හදක කවි

රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
2021-February


උපුටා ගැනීම – සඳගිර පාමුල – 2015 දෙසැම්බර්

සදත් ඇතුන් පසුපස ආ ඇතිනි මෙන
ඇවිත් ඇහැ ලඟට රෑ හීනෙන් පෙනෙන
නොදත් නමුදු මා සිත විතර ද පමණ
එදත් නුඹ ම පමණය මා පැතු සෙවණ

හේමමාලිටයි………….

විසල් හදක කවි – මාර්තු

මහගම සේකර
මහගම සේකර
2021-March

උපුටා ගැනීම – සක්වා ලිහිණි කාව්‍යය – 1962

මැණිකෙගෙ පැල ලඟින් මා යන වෙලාවේ
මල් වැස්සක් වැස්සයි නිල් වලාවේ
ඒකයි පැලට ආවේ සිහි මුලාවේ
වැහපන් හෙටත් මල්වැහි ඒ වෙලාවේ

සිතුවම එස්. එල් සෙනෙහෙධීර.

විසල් හදක කවි – මොකටද මල් වඩම්

සැමුවෙල් රුද්‍රිගෝ
සැමුවෙල් රුද්‍රිගෝ
2021-April

(පුවත්පතකින් උපුටා ගන්නා ලදී )

නොගිහින් කිසි දිනක කිසිවකු පසු පස්සේ
ජීවත් වුනෙමි දහසක් කරදර අස්සේ
මගෙ දුක බලා කව්රුද එළියට බැස්සේ
මොකටද මල් වඩම් මට මැරුණට පස්සේ

කුමටද ගුණ කතා සැරසිලි වැඩක් නැතී
හොඳටම වැඩි උනොත් සුදු කොඩි දෙකක් ඇතී
මැරුණට පසුව කිසි කෙනෙකුට බරක් නැතී
මිනිසකු මළා කීවොත් මට එයත් ඇතී

ජීවත් වෙලා සිටියදි මව් පියන් හට
කන්නට අඳින්නට කිසිවක් නොදුන් නට
මැරුණට පසුව නම් ඉහළින් පෙනෙන් නට
පින්කම් කරනවා දෙව් ලොව යවන් නට

පුළුවන් කාලයේ හොඳ හැටි කන්න හපා
කිසිවක් නොදුන් දරුවෙනි දරු කමද නොපා
පණ යන මොහොතෙ බොරුවට ආදරය පපා
හිරවී මැරෙයි මොකවත් ගිල්ලන්න එපා

කවදා නමුත් දවසක මිය ඇදුන විට
නැති ගුණ ගයා රොක් වී ගෙන ගේ තුලට
මගෙ දරු පිරිස බොරුවට වත් අඬන විට
නැගිටිමි පෙට්ටියෙන් පුළුවන් උණොත් මට

විසල් හදක කවි

බන්ඩාර ඇහැලියගොඩ
බන්ඩාර ඇහැලියගොඩ
2021-July

ඔබමය අපට මග පෙන්වන තරු ලකුණ

විසල් හදක කවි – ත්‍රිකාල නර්තකී

රවිබන්ධු විද්‍යාපති
රවිබන්ධු විද්‍යාපති
2021-September

ඝන නිල ගගන ගැබ සිසාරා
නැඟි ගැඹුරු බෙර හඬ පලා
විවර වන්නී ඈ සබවෙත
තියුණු ත්‍රිකාල නර්තනය සමඟින්

ලොහො පිළිමයක් සේ නටරද දෙව්
කළු පැහැ රැගත් සිරුරින්
රඟන්නී ඈ අතීතයේ නට විලස්
අති විලම්භ ලය මානයෙන්
පිරිමදියි මැදි ලයෙන් වත්මන
ලැසි නැටුම් සුමියුරු ගම්භීර විලසින්
පුපුරවයි දෘත ලයෙන් විදුලිය විලස්
රුදු තාණ්ඩවය එළැඹෙන සමය වෙනුවෙන්

විටෙක නටයි තාණ්ඩවය පිය උරුමය ලත් විලසින්
විටෙක නටයි ලාස්‍යයම මව් පස උරුමය සමගින්
තවත් විටෙක දෙමුහුව ගෙන නටයි අර්ධනාරී මෙන්
නටයි ගයයි වයයි තෙකල් නර්තකි උමයඟන වෙසින්

(උපේකා චිත්‍රසේන ගේ සත්තෑවන ජන්ම දිනය වෙනුවෙන්
ලියන ලද කවි උපහාරයකි. චායාරුපය; ලක්ෂ්මන් නඩරාජා )

2021.05.19

අවමඟුල් තොරණ

ආචාර්ය රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
ආචාර්ය රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
2021-October

සොහොන ළඟ තොරණ
හරි ලස්සනට ඇන්දාට
එන අයට තමයි ඒ
නොවෙයි මළ උන්දෑට

සුදු තමයි ගැළපෙනා පාට
දුක්මුසු දේට
එත් හැම තැන ම වගෙ
තියෙන්නේ කළු පාට

පෙති හැලෙන මලක්
ඇන්දොතින් පරවෙන රෑට
හොඳ වුණත් මල් මැරෙන බව
මතක දෝ කාට

කඳුළු බිඳුවක් අඳිමු
පෙනෙන්නට සංකාව
අමාරු ම නම් ඒක
අඳිමු අපි ලංකාව

(ගෙත්තම් පාණ, නවතම කාව්‍ය සංග්‍රහයෙනි )

විසල් හදක කවි – උගුල්ලා දැමුව ගස

2022-January

උගුල්ලා දැමු පසුව
ගසක් හුන් පොළොවෙන්
මලානික මුහුණින්
ගස හිඳී ළපළු පත් පවා
බිම හළමින්

නව බිමෙක ඇදෙන්නට
තන්තු මුල් නැතියෙන්
ගස හිඳී මලානික මුහුණින්

කළා යැයි ඉර එළිය සොරකම්
පලාඵල නෙලූ අය පවා
කරන විට ගැරහුම්
ගසක් ඉවසිය යුතුද කෙතරම්

බිම වැටෙන විට දිනෙක
කිසියම්
ගෙන පොරෝ කියත්
ඔප දමමින්
හපා රසකර බුදින
සිහිනයේ කෙළවරක
ගස හිඳී ක්‍ෂාන්තිවාදීව
හිසනමාගත් වන ම තනියෙන්

පමාවනු නොදෙයි
බිම හැලූ පත් අසුලමින්
තැවෙමින්
ගසත් නරක ම ඉරණමට වුව
ඉතින් සුදානම්

31-12-2021

කොළඹ යුගයේ සිත්ගත් කවි – කවිකොළකාරයා

2022-January

වම් අත කනේ කවි කොළ ටික දකුණු අත
හක්කේ බුලත් විට හප වී ඉවර නැත
නෙත් සැර වරින් වර යවමින් සෙනඟ වෙත
හඬ දී ගිරිය පාදා කවි කියනු ඇත

ගෙදරින් තරුණියක ගෙන ගිය පුවත හොරෙන්
බිහිසුණු මිනී මැරුමක වග රුහුණු කරෙන්
රිය අනතුරක සැණකෙළියක පැසුළු දොරෙන්
තොරතුරු ඇදී එයි මොහු වෙත විදුලි සැරෙන්

සුළු පුවතක් නමුදු ගණනට ගත නොහෙන
ඔපයක් අමුතුවෙන් දී නව පණ ගැහෙන
කවි වැලකට ගොතා ගෙන නවරස වැහෙන
කියවයි ගැඹුරු හඬකින් ඈතට ඇහෙන

පිංකම්පොළක ගම්බද වෙළෙදම් පොළක
බස් නැවතුම්පොළක හෝ මහා මං කඩක
කඩ මණ්ඩියක් රුක් සෙවනක් වැනි තැනෙක
මොහුගේ කට හඬට පිටුපා යා නොහැක

කිසි මගියෙකුට මුණ නොගැහී සිටිනු බැරී
එළිමහනකම හඬ දෙන විට කොතැන හරී
ආරංචියේ උණුසුම්කම අනුව හැරී
මොහු වට කොට බලා ඇත මහ සෙනඟ පිරී

මොහු පල කරන කවි කොළ එකිනෙක දේට
රසවත් වී තිබේ පොදු ගම් වැසි යාට
එක සත දහය ගණනේ මිල තිබු ණාට
විකිණෙයි දහස් ගණනින් සමහර දාට

නොදැනුම නිදහසක් කොට වියරණය මැරූ
වරදට මොහුට ගරහන්නා වරද කරූ
වැඩිහිටි ඇතැම් කවිවරයන් නුදුටු විරූ
රසවත් අලුත් නිමැවුම් ඇත ඔහුට හුරූ

තවමත් උසස් කවියක රස විඳින හැටී
මහ පඬිවරුන් නොදනිති හිටිවනම හිටී
මොහුගේ සරල කවිවල හඬ සමඟ ගැටී
කවි රස විඳීමේ හෝඩිය කියනු වටී

හැමදා කනට වැටි වැටි මොහු දෙන රාවේ
කවි රසිකයන් පිටිසර ගම්වල බෝවේ
කවි කොළ කාරයාගෙන් සිදුවන සේවේ
නොනැසී ඉතිරි වී සාහිතයට යාවේ