කාලෙකින් “හලෝ” කියු මිතුරාණ..
“කාලේන ධම්ම සාකච්ඡා දැන් අහවරද” ?
අහන්නට හිතුණාට….
ව්වර නොකෙරුවෙ ම මුව දොර
ගලන දිය රළෙහි සැඩ බව දැන..
නින්නාද දෙයි කළ චෝදනා
සන්නාම කොයිතරම් පිදුවාද?
උන්නාම වගෙ පෙනුණු තරමට
උන්නාද මට සැකයි සුමිතුර…
කරදර රෝ වාහක
නුඹට වාගෙමයි මට ද
නොදැන නොබැලූ වරදම
මට පමණමද හිතවත?
මේ නිහඬ රැය පුරා
තලු මරා හප කරන හම ගසා ඵල බුදින
හඬ නගා තටු ගසන
වවුල් සර මිහිරි යැයි සිතමි..
වෙනදාට නැති සොඳුරු
බකුසු ගී තනු අසමි..
පිණි බිඳක හඬ මඩිමි.
දුක දැනුණු , නිහඬ වුණු කාරණා….
නුඹ කරන චෝදනා….
ගොනු කරමි වරපට බඳිමි ගිණි තබමි
හුස්මකින් අවුලවමි..
නුඹෙ ගිලන් බව අසමි ..දුක කියමි
හී සරක වේදනා චෝදනා විඳ ගනිමි
ගුණ කියමි සිත සදමි සෙත පතමි
දුරක සිට ළඟ රැදෙමි..
මොනාලීසා නොවන
ඇත්තෙන්ම සිනා පමණක්මය
ඒ අමිල සිතුවම.
ඇඳි බිතේ හදවතේ ඇණ ගසමි තද කරමි
නොකල්හී වැටුණාට
වැසි දියේ සුව දනිමි
ගිණි ගැනුණු සිත් පස තෙමමි
සහෝදර සෙනෙහසක නොමැරි මුල්
දිය බිඳක පහසකින්
පණ ගසා යළි නැගෙනයුරු දකිමි
වැසි පතමි ! ඵල දරන දින ගනිමි..