අනේ ටීචර්… කියන්න නම් එපා ….

(ඇසූ පුවතක් ඇසුරින්)

“…කරුණා හරි වැඩේ නේ
ඊයේ මට වුනේ
බස් එකෙන් බැස්සහමයි දැක්කේ
හෑන්ඩ් බෑග් එක කපලා
බැලින්නම් පර්ස් එක නැහැ….”

දයා මිස් කරුණා මිස්ට එහෙම කියනවා
ගුරු කාමරය අතු ගගා හිටිය කමලාට ඇහුනා
පර්ස් එකේ පාට – හැඩය – තිබ්බ සල්ලි – මේ ඔක්කොම විස්තර
කරුණා මිස් කියාගෙන කියාගෙන යනවා

“පොකට් ගහන එවුන්ගේ අත් කැඩෙන්න  ඕනෙ  අනේ…”
කරුණා මිස් දයා මිස්ගේ දුක බෙදා ගන්නවා

පහුවදා ඉස්කෝලේ ආව කමලා
ගුරු කාමරයට ඔලුව දාලා බැලුවා
දයා මිස් පත්තරේ කියවනවා – සිනි බදු වංචා කතන්දරේ
ඇය විතරයි තාම  ඇවිත් ඉන්නේ

කමල, මිස් ලඟට කිට්ටු වෙලා
පොඩි වුනු පුංචි කඩදාසි බෑග් එකෙන්
යමක් අරන් ටීචර්ට දික් කලා

“…කොහෙන්ද මේක හම්බ වුනේ…?
කියන්න කමලා කොහෙන්ද මේක හම්බවුනේ….?
ප්‍රශ්න  වැලයි – දයා මිස්ගේ ඇස් උඩගිහින්

“අනේ ටීචර්  ……
පර්ස් එකේ සල්ලි නම් තිබ්බේ නෑ…….
පර්ස් එක විතරයි හම්බවුනේ…..
තාත්තගේ මල්ලේ තිබිලා….
හොඳ වෙලාවට විසිකරලා නැහැ…..

“තාත්තා තාම කසිප්පු වලට හිරේ නේද …?

“නැහැ ටීචර්  ….ගියමාසේ ගෙදර ආවා….
සමාවක් හම්බවුනෙත්  නැහැනේ .
අවුරුදු තුනම කුඩුවේ තමයි  හිටියේ……
ආයෙත් ජොනි මාමට කසිප්පු අදින්න බැහැ කියලා …
අලුත් රස්සාවකට දැන් යනවා …..”

” අනේ ටීචර් කාටවත්ම මේවගක් …
කියන්න නම් එපා …. තාත්තව ආයෙත් හිරේ දාවි….”

07ජුලි 2021