
රාත්රිය ඇවිත්
නුඹ ඇවිත් වේලාසනින්
ගෙවුන දවසේ අඩුවැඩිය
මිටි බැඳ පසෙක තබයි
සීරුවට …….
මඟ හැරී අත්හැරුණු
එකෙක් පැන ගොස්
පන අදින පහන් දැල්ලේ පතිත වී
තටු සිඳී ඇද වැටෙයි
පහන් එළිය ද නිවාගෙන
මිහිදන්ව තැනින් තැන
වූ මතක පහුරු ගා
යළි යළිත් යා නොදෙන
අයාලේ යන ගමන – අඳුරටම දිය වෙලා
ඉතිං වත් නතර වෙයි .