සමකෝණි නොවු
ත්‍රිකෝණයක
පාද අසමාන විය
අප මෙන්ම
නෙක නෙක දිගින් යුත්.

සබඳ .....

අසමපාද මත ඇඳි
සම චතුරස්‍ර වීමු
අපි
ඇය හා මා .

අපේ මුළු වර්ග
ඵලයම
එකතු කොට ගත්
කල
නුඹට හිමි පාදයේ දිගට
සම විය අප
දෙදෙනම.

එහෙත් සිදුවූ දෙයක
අරුමය
කර්ණය වූ
නුඹ
ලම්භකව ඇදි ඉරෙන්
කොටු වී සිටියෙමු
අපි
අපේ ලෝකවල.

එතනදිත්
මා
වැඩි ඉඩක් දී
ඇයට
සිටියෙමි කොනක
කුඩා කෝණයක් තුරුළු
කරගෙන

නොදනිමි සබඳ
තිබුනාදැයි
පයිතගරස්ටත්
මේ වගේ ප්‍රේමයක්.