ඉල් මහේ මහ වැස්ස
ඉවරයක් නැත තවම
සෝ සුසුම් හා මුසුවු
කදුළු බිදුමැයි සිතේ

දැයේ නිදහස පතා
එඩිතර ව ළය පෑව
දූ පුතුන් සිහි වී ද
අහස් කුස් මෑණියනි

අප දිනූ ලක් දෙරණෙ
නිදහසේ අරුණෝදෙ
උදාවනු කෙදිනකද
දෙනෙත් පිසදාලන්න

සොබා දම් දිණිතියට
එපා පිටුපා ඉන්න
උණුසුමට තුරුලු වී
ඇය යනෙන මග යන්න

යුගෙන් යුග දිනා දුන්
ගමන තව නිමක් නැත
ජීවනේ යොවුන් මල්
තවත් මිලිනව යාවි

නිල් ගුවන වැලපේවි
දෙරණ තල දෙදරාවි
ඒත් යායුතු ගමන
කටු පදුරු සරසාවි