සතියකින් නැවත එමි
කියා ගිය නුඹ නැතිව
සති මාස ගෙවී ගොස්
වසරක් ද ලබා ඇත.
සිත් තැවුල් මර සෙනඟ
තෙරපාන ඇතුලු හද
ඉකි ගසා නිහඬ වුණු
දිනයකුදු මතක නැත.
තරු වැටෙන වෙලාවට
නින්ද නැති ඇස් දෙකට
රිදුම් දෙන හදවතට
අද එතැයි, හෙට එතැයි
පැතුම් සපුරා දෙන්ට
නොහැකි වී විළි වැදෙමි.
අත් හරින්නට නොහැකි
මොකක්දෝ කරුමයක්
ඉතිරි කර ගිය නිසයි
මම තවම අවදියෙන් .....
හෙට නිදා ගනිමි මම
මතක බණ කියන්නට
හිමි නමක් එන නිසා ...